Daniëlla merkt dat de ruzies met haar partner hoog op kunnen lopen. Wat maakt dat ze juist ontploft bij diegene van wie ze het meeste houdt? Ze trekt aan de bel en gaat op zoek naar de mildheid in zichzelf. Maar daarvoor staat wel de relatie met haar moeder, ondanks het recentelijk verbreken van contact, in de weg. Haar nood aan erkenning blijft maar knagen. Daniëlla’s vraag: Hoe kan ik mijn moeder vergeven ondanks mijn wrok naar haar?

De documentaire geeft een realistisch beeld van Daniëlla’s zoektocht naar erkenning van haar moeder. Hoe verhoud je je tot een ouder die je niet geeft wat je nodig hebt? En hoe hoe ga je om met de woede, rouw en diepe pijn die daarin verborgen zit? We zien een reconstructie van het maandtraject en de brieven die Oscar en Daniëlla elkaar schreven, en hoe dit Daniëlla ondersteunt in het steeds meer toelaten van compassie voor haar moeder, maar ook voor zichzelf. Door de systemische duidingen van Oscar krijgen we gespiegeld hoe we onze eigen familiepatronen van dader- en slachtofferschap maatschappijbreed kunnen doorbreken.