Caspar heeft soms de gedachte dat hij dood wil. Sinds het overlijden van zijn vader is er een deel van hem dat geen andere uitweg ziet. Hij begrijpt inmiddels dat hij niet echt dood wil, maar dat hij bepaalde dingen niet wil voelen en dat hij bij zijn overleden vader wil zijn. Toch ervaart hij zijn gevoelens als de wil om niet meer te leven. Oscar Westra van Holthe is systemisch coach en heeft met Caspar een intensief coachtraject gedaan om het ergste te voorkomen. Ze zagen elkaar een maand lang iedere dag en schreven elkaar iedere dag een brief.

De documentaire is een portret van Caspar in al zijn facetten. Hij vertelt in detail over het overlijdensproces van zijn vader, maar we zien hem ook in situaties waarin hij het gelukkigst is. We zien een reconstructie van het maandtraject en de brieven die Caspar en Oscar elkaar schreven, en hoe dit Caspar richting een minder diep dal bracht. Ook zien we systemische theorieën over hoe Caspar kan kijken naar zijn binnenwereld, die hem tools geven om niet vast te blijven zitten in zijn donkere gedachten.