[vc_row][vc_column][vc_column_text]Tamara is een half uur voor het gesprek met Robert aanwezig op kantoor. Ze loopt meteen naar haar postvakje en negeert de schuine blikken zoveel mogelijk. Ze grist de witte envelop uit haar postvakje en loopt meteen weer naar buiten. Ze stapt in haar auto en wacht even met bellen tot haar hart weer een beetje tot bedaren komt. De telefoon gaat twee keer over. ‘Met de Jong’ klinkt het kort en zakelijk. Het is een vrouw. Meteen voelt Tamara zich wat meer gerustgesteld. ‘Ja goeiemorgen, u spreekt met Tamara Flores, klopt het dat u jurist bent?’
‘Dat ben ik, maar hoe komt u aan dit nummer?’ Tamara proeft een vleug van irritatie in de stem. ‘Ehm die heb ik van een collega gekregen. Ik heb straks een gesprek met mijn leidinggevende die mij wil ontslaan en ik heb hulp nodig.’ De stem klonk direct. ‘Ik heb nu geen tijd, maar we kunnen een afspraak maken, ik geef u mijn zakelijk nummer, mijn assistente zal u verder helpen.’
‘Mevrouw de Jong, alstublieft, kunt u mij alleen misschien zeggen wat ik nu moet doen, het gesprek is namelijk al over twintig minuten.’ De stem moet de wanhoop in haar hebben gehoord, en klonk iets vriendelijker nu. ‘U moet nog niets tekenen, u heeft namelijk bedenktijd. Neem het contract mee en geef aan dat u er eerst over na wilt denken.’
Tamara blaast haar adem uit als ze het telefoongesprek beëindigt. Ze heeft nog tien minuten en belt meteen naar de assistente van mevrouw de Jong om een afspraak te maken. Maandag middag kan ze terecht. Dat heeft ze in ieder geval staan.
‘Zo Tamara, we vinden het spijtig om je te moeten laten gaan, maar het is misschien ook wel fijn dat je nu meer tijd met je kinderen door kan brengen, niet?’ Het is Steven het hoofd van HR die het woord doet. Robert schenkt water in bekertjes. ‘Hier is het contract in tweevoud en een pen, onderin kan je tekenen, tweemaal alsjeblieft.’ Tamara voelt haar maag samentrekken. Nu moet ze het zeggen!
‘Ik wil er eerst nog even over nadenken’ krijgt ze er met moeite uit geperst. Even is het stil. Tamara steekt haar hand uit om het contract in haar tas te doen als Steven plotseling zijn hand erop legt. ‘Hoe bedoel je erover nadenken? Er valt niks over na te denken. Je hoeft alleen maar te tekenen, zo simpel is het.’ Robert wrijft met zijn hand in zijn nek en vermijdt oogcontact met Tamara. ‘Ja maar ik wil nog niet tekenen, ik heb recht op bedenktijd.’ Ze prijst zichzelf gelukkig met het advies van mevrouw de Jong. Wegwezen hier! schreeuwt het in haar hoofd. Ze pakt snel het andere contract wat ernaast ligt en stopt het in haar zwarte leren tas. ‘Laten we hier dan eerst even rustig over praten’ zegt Steven waarbij hij van Tamara naar Robert kijkt. Robert hakkelt iets wat lijkt op een beaming daarvan. ‘Nee, jullie horen volgende week van mij.’ De adrenaline giert door haar aderen als ze deur uitloopt. Ze had nooit gedacht dat ze dit ooit zou durven doen.
Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
