Nancy staart uit het raam. De tuin moet nodig een keer worden aangepakt, maar ze komt er maar niet aan toe. Over tien minuten heeft ze een conference call en daarna meteen een meeting met Karin. Als de microfoon deze keer maar wel werkt. Haar telefoon gaat over, het is David van IT. ‘Hé Nancy, moest even bij je checken of alles nog werkt enzo.’ Nancy moet even glimlachen om de no-nonsense mentaliteit van David. Geen verplichte small talk, maar gewoon meteen to the point en eerlijk. ‘Nou dat waardeer ik David, voor zover ik weet werkt alles gewoon, en anders kom ik daar straks wel achter. ‘Heeft Karin je gevraagd mij te bellen?’ Ze hoort David iets typen op de achtergrond. ‘Ehm…ja klopt, Karin vroeg me dat te doen, nou ik ga verder bellen, als er iets is laat het me weten.’ Voor Nancy iets kan zeggen heeft hij al opgehangen. Communicatie is duidelijk niet zijn sterkste kant. ‘Control freak’, mompelt Nancy geïrriteerd. ‘Wat zit je te mopperen’, roept haar vriend Roy vanuit de studeerkamer boven. ‘Ow niks, gewoon gezeur.’ Het is één minuut voor elf. Nancy opent Teams en klikt op de button deelnemen. Een paar seconden later verschijnen er een aantal gezichten in beeld. ‘Goeiemorgen Nancy’, klinkt het bijna in koor. ‘Goeiemorgen, ik ben precies op tijd zie ik. ‘Kunnen jullie mij goed horen?’ Arthur is host. ‘Nancy staat je microfoon aan?’ We horen je namelijk niet.’ Nancy vloekt inwendig. ‘Wij beginnen anders gewoon vast en dan horen we vanzelf wel wanneer je het hebt opgelost, goed?’ Nancy steekt haar beide duimen op als antwoord. Ze prutst ondertussen met de instellingen terwijl Roy de trap af komt lopen. ‘Werkt je microfoon wéér niet?’ Als een gebeten hond zet Nancy meteen de aanval in.
‘Dat hoef je er heus niet ook nog in te wrijven dat ‘ie het wéér niet doet, oké! Ik ben er ook helemaal klaar mee met dat gezeik! Het interesseert ze geen donder hoe het met mij gaat!’ Alle opgebouwde frustraties van de afgelopen maanden banen zich een weg naar boven.
‘Nancy stop.’ Roy klinkt dringend en wijst met zijn ogen naar het scherm.
‘Ik haat mijn werk Roy, ik haat het!’ Nancy spuugt de woorden uit.
‘Nancy!’ Roy pakt haar nu bij de schouders vast en dwingt haar naar haar scherm te kijken.
Als ze opkijkt kijkt ze recht in een zestal verschikte gezichten. Haar telefoon trilt. Ze ziet een appje van Arthur. ‘Ik denk dat je microfoon weer werkt.’
Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.
