Gepest – verhalenreeks 2/9

Ze stond op met goede voornemens. Vandaag zou Tamara net als iedereen om half negen aanwezig zijn om aan de wekelijks terugkerende vergadering deel te nemen. Ze heeft na de scheiding een regeling getroffen met Robert, haar manager, om structureel een uur later te mogen beginnen, vanwege haar kinderen. Maar nu haar moeder minder is gaan werken, wil deze elke donderdagochtend een paar uurtjes helpen, zodat Tamara bij de vergaderingen kan zijn. ‘Mam, waar zijn mijn gymspullen!’ gilt Ruben bovenaan de trap. ‘Ik kom te laat!’ Tamara haast zich naar boven. ‘Rustig lieverd, ze liggen vast ergens in je kamer’ sust ze. Ruben trekt alles overhoop en spurt naar het washok om daar te kijken. ‘Weet je zeker dat je ze niet op school hebt laten liggen?’ oppert Tamara.
Ze is bang dat Ruben weer een driftbui zal krijgen. Sinds hij naar de middelbare school is gegaan, nu een maand geleden, is hij agressiever in zijn gedrag naar Tamara. Zou hij dat op school leren van andere jongens misschien? Sharon is op het lawaai afgekomen en staat in de deuropening. Ze is nog maar tien, maar oogt al veel ouder. Toen hun vader, Tamara’s ex, hen vier jaar geleden verliet, stond Tamara alleen voor de opvoeding. Het valt haar enorm zwaar.
‘Oma komt straks lieverd, ga je maar snel aankleden’, Tamara duwt haar zachtjes richting haar slaapkamer. Ze voelt een lichte hoofdpijn opkomen.
‘Waarom breng jij mij niet naar school mama?’ De bel gaat.
‘Daar is oma al, opschieten, anders kom je straks te laat!’
Terwijl ze de trap afloopt ziet ze Ruben naar zijn kamer rennen. ‘Heb je..’ begint ze, maar voor ze haar zin af kan maken gooit hij de deur met een harde dreun achter zich dicht.
‘Hé mam, wat fijn dat je er bent.’ Ze omhelst haar moeder vluchtig en geeft haar meteen instructies. ‘Ruben is zijn gymtas kwijt en is overstuur en Tamara moet zich nog aankleden’.
‘Nou wat een stress allemaal’, er klinkt lichte irritatie door in haar moeders stem en ze struikelt over een paar rondslingerende schoenen van Ruben.
‘Sorry mam, maar het is een belangrijke vergadering en ik wil écht een keer op tijd zijn.’ Ze ziet haar moeders blik door de kamer gaan en schaamt zich voor de bende die ze achterlaat. De afwas staat er nog van gisterenavond, een berg wasgoed op de bank wacht om gestreken te worden en de ontbijtspullen zijn al drie dagen niet van de keukentafel verwijderd. Tot haar opluchting zegt haar moeder daar niets over, maar loopt meteen naar boven. Tamara kijkt op de klok en schrikt van de tijd. Ze moet opschieten! ‘Lieverd.’ Haar moeders gezicht verschijnt bovenaan de trap en kijkt bezorgd. ‘Ik vrees dat je werk toch even moet wachten. Ruben is zijn hele kamer aan het verbouwen.’ Tamara laat haar schouders hangen en slaakt een diepe zucht. Dit gaat een zware dag worden.

Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.