Ademnood

Auke kijkt op de klok. Is het écht nog maar tien uur?! Hij wrijft over zijn vermoeide ogen in een poging de slaap te verdrijven. ‘Meeting Aquarium 10:30’, verschijnt er in zijn scherm als herinnering. Sinds vorige week hebben alle conference rooms een nieuwe naam gekregen. Het Aquarium is één van de grootste vergaderzalen waarvan de wanden helemaal van glas zijn. Omdat we als bedrijf transparantie uit willen stralen, was de toelichting van Maud, één van de business strategen in het bedrijf. Ik snap niet waar ze de tijd vandaan haalt om hierover na te denken, denkt Auke. ‘Heb je je snorkel meegenomen Auk?’ grapt Martin. Auke lacht, ‘Ha Martin! Ik vind ‘t al erg genoeg dat ik in een aquarium zit, maar moet ik dan ook nog mezelf de adem benemen?!’ Martin loopt lachend de kamer uit, ‘ben benieuwd wat je te vertellen hebt!’ roept hij nog na. Denkend aan het nieuws dat hij straks moet brengen zit hij met zijn opmerking niet ver van de waarheid vandaan. Hij voelt zijn hartslag omhoog gaan en ademt sneller dan normaal. De winst is het afgelopen half jaar niet meer boven het gemiddelde uitgekomen en blijft maar dalen. Zeventig uur per week heeft hij de afgelopen maanden doorgebracht in dit zuurstofarme gebouw. De muren komen inmiddels op hem af en het door hem gehate aquarium voelt hierbij vergeleken een kuuroord. Zijn blik glijdt naar de tijd bovenin het scherm. Tien voor half elf. Zijn telefoon trilt. Het is een appje van Ellie, zijn vrouw. ‘Badkamertegels worden vrijdag geleverd.’ Sinds de verbouwing van hun nieuwe koophuis communiceren ze alleen nog in zakelijke korte zinnen. Een jaar geleden leek niets hen in de weg te staan en zag de toekomst er rooskleurig uit. Door de jaarlijkse terugkerende bonus van Auke konden ze goed sparen en besloten ze een prachtig huis aan het water te kopen. Met de verwachte bonus van dit jaar besloten ze alvast een lening aan te vragen voor de investering in een groot zwembad in de tuin, een sauna en uitbouw met serre. In gedachten verzonken vergeet Auke compleet de tijd. ‘We wachten op je Auke’, klinkt het vanuit de deuropening. Vijf over half elf, ‘dammit!’ hij snelt naar het Aquarium. Hij mompelt een excuus en steekt meteen van wal. ‘Zoals jullie allemaal wel hebben meegekregen zitten we als bedrijf al een tijdje in financieel zwaar weer’. Het wordt doodstil in de ruimte. Zweetdruppeltjes parelen van zijn voorhoofd en hij ruikt zichzelf. Als een razende goederentrein schieten allerlei gedachten door zijn hoofd. Met alle moed die hij kan verzamelen gooit hij het hoge woord eruit. ‘Om die reden moet ik jullie melden dat we dit jaar helaas geen bonussen kunnen uitkeren.’ Het is doodstil in de ruimte. Alsof er een bom is ontploft en iedereen nog verdoofd is door de klap, komt er geen enkele reactie. Door het zojuist hardop uitspreken van de bittere waarheid, proeft hij de wrange vruchten van zijn eigen woorden. Hoe kon ik zo stom zijn! Zoveel extra uren erin gestoken en waarvoor? Auke voelt zich ineens vreselijk moe en teneergeslagen. Het heeft hem bijna zijn huwelijk gekost, maar hij had in elk geval iets om mee thuis te komen en zijn tekortschieten op liefdesgebied mee af te kopen. Nu valt het allemaal als een kaartenhuis in elkaar.

Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.