Het is tien voor negen. Roos komt binnen en zet de waterkoker aan.
‘Zozo lekker uitgeslapen?’ Barry komt naast haar staan en schenkt zichzelf koffie in. Roos kijkt hem met een schuin oog aan en wil net de verdediging inzetten, als ze ziet dat Barry alweer wegloopt. Waarom zou ze zich ook verdedigen, het is niet de eerste keer dat ze dit hoort. ‘Héeheé, kijk wie we daar hebben, onze schone slaapster!’ roept Evert als hij haar lachend passeert.
‘Zou jij ook eens moeten doen, wordt je misschien nog knap!’
Roos had niet door dat Peter ook net binnen was gekomen. Hij geeft haar een knipoog. ‘Je hoeft het niet voor me op te nemen hoor’ zegt Roos, een beetje ongemakkelijk onder de situatie.
‘Weet ik’, maar Evert zeikt altijd tegen iedereen over de zogenaamde ‘negen tot vijf mentaliteit’ en daar mag je best tegenin gaan.’
Verbaasd kijkt Roos hem aan. ‘Ik wist niet dat jij er ook zo over dacht’. Ze voelt zich opgelucht na zijn openbaring en kijkt meteen met andere ogen naar hem. ‘Sinds dat mijn vader een half jaar geleden is overleden denk ik er zo over’, gaat Peter verder. ‘Nou, ik ga maar aan het werk, het is twee minuten voor negen, dan kan ik twee minuten voor vijf weg’, grapt hij en loopt naar zijn bureau. Roos had altijd gedacht dat ze de enige was die strakke werktijden hanteerde. Ze heeft nooit begrijpen waarom zoveel van haar collega’s tot laat in de avond nog door bleven werken. En het meest onbegrijpelijke is dat al die overuren niet eens worden uitbetaald! Ze vindt haar baan leuk en kan goed opschieten met een heel aantal collega’s. Het enige wat haar stoort is het steeds terugkerende eeuwige commentaar over de negen tot vijf mentaliteit. Naarmate de dag ten einde loopt voor Roos, bereid ze zich mentaal voor op het terugkerende ritueel.
‘Oeh vijf uur alweer, tijd voor de luxepaarden om naar huis te gaan.’ Evert weer. Roos vraagt zich af hoe vaak ze dit nog moet aanhoren. In het begin was het nog grappig, maar de irritatie begint zich nu bij haar op te bouwen. Ze klapt haar laptap dicht, trekt haar jas aan en loopt naar buiten. Wijntje doen?, appt haar vriendin.
Top idee! appt Roos terug. De zon schijnt en alle rotopmerkingen van de dag verdwijnen naar de achtergrond.
Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.