[vc_row][vc_column][vc_column_text]
Het kost Jolijn moeite om uit bed te komen en ze ziet als een berg tegen de nieuwe dag op. De berg is haar werk. Het was ooit een kleine heuvel of misschien wel een molshoop. Nu is het de Kilimanjaro die ze voor haar gevoel onvoorbereid moet beklimmen. Eerst koffie. ‘Sorry, ik heb net de laatste koffie gebruikt!’ schreeuwt haar geliefde, terwijl hij gehaast de deur uitrent. ‘Is oké!’ roept ze terug, maar ze voelt zich zwaar geïrriteerd. Het is niet de eerste keer dat iets ‘net op’ was. Ze heeft geen zin meer om ontbijt te maken en besluit iets onderweg te kopen. Vandaag wil ze het gesprek aangaan met Mick over haar werkplan. De gedachte alleen al maakt haar nerveus. Want wat wil ze nu eigenlijk? Blijven doorwerken? Minder uren of misschien toch helemaal stoppen? Om de op hol geslagen gedachtestroom even te stoppen zoekt ze in de playlist van Spotify naar een lekker nummertje. ‘Don’t stop me now, I’m having such a good time…’ schreeuwt Queen even later door de oordopjes. Ze wil meezingen maar heeft er geen energie voor. Toch maar iets rustigers opzetten. Hoe dichter ze bij haar werk komt hoe somberder ze zich begint te voelen. Ze koopt nog snel bij de bakker even een croissant en een koffie. Als Jolijn naar buiten wil lopen, struikelt ze over de drempel en valt bijna voorover. Een flinke scheut koffie gutst over de rand op haar net nieuwe broek en suède schoenen. Ze vloekt inwendig en smijt het koffiebekertje met kracht in de prullenbak. Ze voelt een enorme woede in haar opkomen, maar onderdrukt deze met al haar kracht. Als Jolijn bij haar werk aankomt voelt de last op haar schouders zo zwaar, dat het lijkt alsof de hele wereld erop rust. Mick, haar leidinggevende, is er al. ‘Hoe is het Jolijn? Goed geslapen?’ Ze antwoordt zoiets als dat het oké gaat en vraag hoe het met hem gaat. Met hem gaat het uiteraard goed. Hij vertelt over wat hij die dag voor plannen heeft, maar ze heeft totaal geen ruimte in haar hoofd om het te horen. We gingen mijn werkplan toch bespreken? ‘Ik ga eerst even naar de wc’ zegt ze en vlucht de badkamer in. Jolijn bekijkt haar spiegelbeeld en walgt bijna van haar eigen aanblik. Niet zo aanstellen, klinkt een stemmetje in haar achterhoofd. Ze probeert de koffie weg te poetsen voor zover mogelijk en kan niet tegenhouden dat er een traan ontsnapt uit haar ooghoek. Ze vermaant zichzelf. Op haar werkplek aangekomen kijkt Mick haar aan en zegt. ‘Zo, jij hebt een zware ochtend gehad of niet?’ kijkend naar de vlek op haar broek. Het klinkt luchtig, maar alsof er een speer in haar hart wordt gestoken, klapt ze bijna uit elkaar en barst in tranen uit.
Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
