[vc_row][vc_column][vc_column_text]
‘Wat een chaos.’ Hoofdschuddend observeert Justin de nieuwe werkomgeving. Als een kip zonder kop lopen een paar van zijn collega’s rond, afgeleid door alles en iedereen om zich heen.
Na een stemming onder alle medewerkers is er gekozen voor het werken in een open kantoortuin. Mede door de opzwepende en aanstekelijke campagne van Rudy, de oprichter van deze nog jonge start up, was zestig procent enthousiast geworden voor het idee. Justin en Peter waren als enigen fel tegenstander. De rest had geen mening.
Justin zag met deze plannen een grote kleuterklas voor zich in plaats van een bedrijf waar aan serieuze software wordt gewerkt.
‘Kunnen jullie misschien iets zachter praten’ vraagt Robin voorzichtig aan twee van zijn collega’s die aan de andere kant van het tussenschot – dat is er dan weer wel – uitgebreid hun weekend met elkaar doorspreken.
‘Zet je koptelefoon anders op’ stelt één van hen voor. Onverstoorbaar vervolgen ze hun gesprek. Robin mompelt terug dat hij geen koptelefoon heeft, maar wordt niet gehoord. Iets verderop krijgt Janna een massage van Tristan waarop Janna als een onzekere tiener begint te giebelen.
‘Zo kan toch niemand zich concentreren’ moppert Justin tegen Peter zijn directe collega.
‘Ze kunnen het beter een speeltuin noemen dan een kantoortuin’ beaamt Peter, terwijl hij rustig doorwerkt.
Robin slaat zijn handen voor zijn oren en wiebelt nerveus met zijn benen op en neer.
Justin heeft het gevoel dat hij hier iets aan moet doen en beent naar het kantoor van Rudy, die nog wel zijn eigen kantoor heeft behouden.
‘Rudy, heb je even tijd?’ Rudy kijkt meteen op van zijn werk en wijst hem een stoel.
‘Ja, natuurlijk Justin, ga zitten.’
Justin komt meteen ter zake. ‘Je weet dat ik geen voorstander was van de kantoortuin. Ik zie dat ik daarin word bevestigd. Niemand kan zich concentreren en afsluiten voor het gepraat, gelach en ander kabaal.’
‘Mmmm. Goed punt. Kijk het is natuurlijk nog maar dag twee, dus iedereen moet even wennen aan het idee. Over een week is de nieuwigheid ervan af en dat zal alles veel beter gaan.’
Hij denkt even kort na voor hij verder gaat.
‘Maar misschien moet ik gewoon een aantal goede koptelefoons bestellen voor degenen die zich echt moeilijk kunnen afsluiten, dat zal allicht een hoop schelen. Wat denk jij?’
Justin knikt en staat op. Sympathieke vent die Rudy.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
