Roest

James opent zijn mail en ziet als eerste het bericht van Carla, de directeur. Reorganisatie, is het onderwerp, gelabeld met hoge urgentie. James lacht in zichzelf. ‘Nee maar, wat een verrassing’ zegt hij sarcastisch.

‘Wat? Ben je ook de mail van Carla aan het lezen?’ Bianca kijkt hem vragend aan.
‘Ja, ik heb de kop gezien en weet genoeg.’ Zelfvoldaan klikt hij op het kruisje en gaat verder met het openen van de rest van zijn mails.
‘Maar het is denk ik wel verstandig dat je het even leest, er zitten ook veranderingen bij die jou aangaan’ dringt Bianca voorzichtig aan.
‘Nee hoor, daar heb ik totaal geen behoefte aan. Na de twintigste reorganisatie in tien jaar tijd weet je het ongeveer wel.’ Hij kijkt Bianca aan. ‘Of niet’ voegt hij er lachend aan toe. Zijn licht bollende buik schudt heen en weer.

‘Je verspreidt geen positieve energie op deze manier James. Je moet uitkijken dat je niet vastgeroest raakt in oude patronen.’

James begint nog harder te lachen. ‘Ha! Nou, wees daar maar niet bang voor. Voor je daar de tijd voor krijgt ramt onze Carla er een reorganisatie doorheen die alle roest laat verbleken.’

Bianca vindt het niet grappig en focust zich weer op de mail.

‘Begrijp me goed Bianca. Ik bedoel het niet vervelend naar jou, maar ik werk hier twee keer zo lang en heb al heel veel veranderingen meegemaakt.’
Hij kijkt naar Bianca alsof hij wacht op erkenning. Bianca blijft echter stuurs naar haar scherm kijken.

‘Op een gegeven moment ben je er gewoon klaar mee. Het is vermoeiend en het geeft stress. Snap je dat?’
Gaat hij verder.
Nu kijkt Bianca hem wel aan. ‘Dat snap ik James, maar misschien moet je dan overwegen om ergens anders te werken, want jouw houding werkt nou niet bepaald mee aan een betere werksfeer.’

‘Je hebt zeker de cursus Energetisch Werken gevolgd?’ Antwoordt James scherp.

‘Wat doet dat ertoe?!’ Snauwt Bianca. ‘Dit is nu precies wat ik bedoel! Altijd maar kritiek leveren en zelf niet willen veranderen.’
Haar priemende vinger richt zich op hem.
‘Dat is jouw probleem James. Je wilt lekker alles bij het oude en vertrouwde houden en veilig in je cocon blijven zitten zodat je niet hóeft te veranderen!’
James schrikt een beetje van haar felle reactie en schuift wat ongemakkelijk heen en weer op zijn stoel.
‘Nou, wat zo’n mailtje allemaal niet teweeg brengt’ antwoordt hij ter verdediging.

Ze zwijgen allebei een poosje.

‘Sorry dat ik zo tekeer ging tegen je James, maar ik ben gewoon zó allergisch voor mensen die níet willen veranderen.’

Ze zucht. ‘Koffie?’

James biedt zijn mok aan. ‘Ja, een lekker ouderwets onveranderd bakkie graag.’