[vc_row][vc_column][vc_column_text]Als gedrilde militairen opgesteld voor het ochtend appèl zit iedereen systematisch en druk te typen achter zijn scherm. Jorrick aanschouwt het geheel en er bekruipt hem een onbehaaglijk gevoel. Hij had er eerder nooit zo bij stilgestaan en over nagedacht. Maar sinds hij een maand er tussenuit is geweest vanwege zijn ziekte, ziet hij de dingen ineens heel anders. ‘Hé, wat sta je te dromen gozer, er is werk aan de winkel!’ Boris schiet hem voorbij en geeft hem een speels tikje tegen zijn achterhoofd. Jorrick recht onmiddellijk zijn rug, alsof hij in de houding springt. Dit is nu precies wat hij bedoelt, het gevoel steeds alert te moeten zijn. Met zijn koffie in de hand loopt hij naar zijn bureau. Hamid zit naast hem en is geconcentreerd naar zijn scherm aan het staren. ‘Morning, I got some files for you’. Zonder op te kijken legt hij een stapel documenten op Jorrick’s bureau. Een gevoel van moedeloosheid overvalt hem bij het zien van de stapel. Hij is dan wel weer een week aan het werk, maar voelt zich nog lang niet de oude. Als Jorrick zijn mail opent ziet hij een heel aantal ongelezen berichten. Zijn oog valt op een mail van Jeanine. Met alle urgentiecodes die er maar bestaan is deze een paar dagen geleden verstuurd. ‘Jorrick, is tweede keer dat ik je mail, bijgevoegde moet VÒÒR donderdag as verwerkt zijn!!’ Jorrick laat zijn ingehouden adem ontsnappen en voelt dat hij zijn schouders weer heeft opgetrokken. Om zich heen kijkend lijkt dat een trend te zijn.
‘Jorrick, goeiemorgen man, ik heb wat leuke klusjes voor je.’ Wouter staat aan zijn bureau. ‘Je bent niet zo actief geweest de laatste tijd he?’
Jorrick kijkt hem aan. ‘Klopt, ik ben een maand ziek geweest.’ Wouter kijkt verrast.
‘Owja? Nu je ‘t zegt heb ik wel iets horen vallen dat je overspannen was ofzo? Maar goed, ik heb hier dus een paar dingen waar ik zelf niet aan toe kom. Kijk er even naar en laat me voor twaalven even weten of het gaat lukken vandaag.’ Zonder een reactie af te wachten loopt Wouter alweer weg. ‘Niet te geloven dit’, mompelt Jorrick en de irritatie bouwt zich op in zijn binnenste. Dan neemt hij een rigoureus besluit. Hij recht zijn schouders, pakt zijn tas en loopt, innerlijk overtuigd van zijn keuze, richting het kantoor van de CEO. Er is maar één ding waar hij op dit moment naar verlangd. Vrijheid.
Oscar is systemisch coach van de Zuidas en heeft een rijke schat aan verhalen verzameld via de mensen die hij coacht. Soms zijn ze luchtig, soms zitten ze dwars. Ervaar jij een dilemma op je werk en wil je hierover met een professional praten? Neem dan contact op met Oscar.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
